Στις Γαλλικές κάλπες κρίνεται το μέλλον της ελευθερίας

Πολλοί ταυτίζουν τη Γαλλία με την πιο κρατικιστική και παροχημένη εκδοχή δυτικής δημοκρατίας. Αυτή είναι η μια -αναντίρρητη- όψη της Γαλλικής πραγματικότητας. Μην ξεχνάμε όμως ότι ο φιλελευθερισμός ακόμη κι αν δεν γεννήθηκε στη Γαλλία, στη χώρα αυτή μεγαλούργησε.

Στη Γαλλία από την εποχή των μεγάλων διαφωτιστών διανοουμένων, των εγκυκλοπαιδιστών, του Κοντορσέ, του Τυργκό, του Κονστάν και της Ζερμαίν Ζαέλ, του Τοκβίλ, του Μπαστιά, του Ζαν Μπατίστ Σέυ, του Ζακ Ρυφ, του Εντμόν Μαλενβώ, του Ραϊμον Άρον, του Μπερτράν ντε Ζουβενέλ, του Φρανσουά Ρεβέλ, του Γκυ Σορμάν, του Ραϊμόν Μπαρ και πολλών ακόμη, συναντάς μια φιλελεύθερη -οικονομική και πολιτική- παράδοση που ποτέ δεν έχει διακοπεί μέχρι σήμερα.

Οι Γάλλοι φιλελεύθεροι άντεξαν στη διάρκεια του 20ου αιώνα την ιδεολογική και πολιτική πίεση που άσκησαν στη χώρα του Αστερίξ οι ιδέες του αριστερού και δεξιού απολυταρχισμού και του κρατικισμού και κράτησαν αναμμένο το φως της ελευθερίας.

Ας μην ξεχνάμε ότι στη δεκαετία του '30, όταν οι ολοκληρωτικές ιδέες κυριαρχούσαν -με εκλογές ή πραξικοπήματα- στις συντριπτικά περισσότερες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου, η Γαλλία ήταν μια από τις ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις χωρών που εκλογικά αποδοκίμασαν με σταθερότητα το φασισμό και τον κομμουνισμό.

Στους Γάλλους πολίτες συναντάς ακόμη και σήμερα μια έστω αμυδρά και ενδόμυχη αγάπη προς την ελευθερία, ένα ισχυρό ηθικό συναίσθημα κατά των ολοκληρωτικών θεωριών και των πολιτικών άκρων.

Μεταξύ των υποψηφίων προέδρων στις σημερινές Γαλλικές εκλογές ένας φιλελεύθερος ψηφοφόρος έχει δυστυχώς περιορισμένες και πολύ συζητήσιμες -είναι αλήθεια- επιλογές, τις εξής δύο: Φιγιόν ή Μακρόν. Προτιμώ τον Φιγιόν -αν και πολύ συντηρητικός σε θέματα κυρίως ατομικών δικαιωμάτων- αλλά σε κάθε περίπτωση θα είμαι ικανοποιημένος εάν κερδίσει και ο Μακρόν -μολονότι αρκετά σοσιαλδημοκράτης σε θέματα οικονομικής ελευθερίας-.

Οποιοσδήποτε άλλος επικρατήσει θα είναι από βαρύ πλήγμα έως απόλυτη καταστροφή.

Ελπίζω σήμερα οι Γάλλοι, πιστοί στις ρίζες και στις παραδόσεις τους να επιλέξουν τους σωστούς υποψηφίους. Για το καλό της Γαλλίας, της ενωμένης Ευρώπης και της Ελευθερίας.