Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

Tι μπορούν να περιμένουν;

Ο Τσίπρας και τα στελέχη του ένα μόλις μήνα πριν διατυμπάνιζαν ότι η ψήφιση των μέτρων θα γίνει μόνο εφόσον συμφωνηθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Μερικές εβδομάδες η θέση αυτή άλλαξε, πλέον διατυμπάνιζαν ότι τα μέτρα θα ψηφιστούν μεν αλλά "Χωρίς λύση του χρέους δεν θα εφαρμοστούν τα μέτρα".
Με την ψήφιση του ν. 4472/2017 από 22.5.2017 εφαρμόζονται ήδη κάποια από τα μέτρα, καταργούνται λ.χ. αμέσως κάποια επιδόματα-οικονομικές ενισχύσεις σε οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα και σε όσους τελούν σε κατάσταση ένδειας. Ο Τζανακόπουλος διόρθωσε την προηγούμενη κατηγορηματική θέση δηλώνοντας "Χωρίς το χρέος δεν θα εφαρμοστούν τα μέτρα του 2019 και 2020".
Για να μην περιμένουν άδικα στην κυβέρνηση επισημαίνω για πολλοστή φορά ότι ονομαστική διαγραφή του χρέους δεν πρόκειται να υπάρξει.
Κι αυτό γιατί:
1. Απαγορεύεται από τη Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 125).
2. Απαγορεύεται από το Γερμανικό Σύνταγμα, συνεπώς η Γερμανία δεν πρόκειται να συναινέσει ποτέ κι αν συμβεί αυτό το Συνταγματικό Δικαστήριο θα ακυρώσει οποιαδήποτε σχετική απόφαση και το καλύτερο
3. Για την αποφυγή οποιασδήποτε παρανόησης ο Τσίπρας με τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου 2015 δεσμεύτηκε ότι αποκλείεται οποιαδήποτε ονομαστική μείωση του χρέους της χώρας.
Παρόλα αυτά με δεδομένη την ψήφιση των μέτρων και τη συμφωνία για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022, στις 15 Ιουνίου το καλύτερο που μπορεί να ζητήσει η κυβέρνηση για το χρέος πέραν των βραχυπρόθεσμων μέτρων του Δεκεμβρίου του 2016 -και μακάρι να το πάρουν- είναι:
1. Επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν αγοράσει οι κεντρικές τράπεζες και η ΕΚΤ σύμφωνα με τις συμφωνίες SMP και ANFA στην Ελλάδα. Κάτι που το είχαμε μέχρι το 2015 και το χάσαμε εξαιτίας της "υπερήφανης" διαπραγμάτευσης Τσίπρα-Βαρουφάκη-Δραγασάκη κ.λπ.
2. Αποπληρωμή μέρους του δανείου του ΔΝΤ, ίσως και άλλων δανείων με τα χρήματα που πήραμε από το Μνημόνιο 3 για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
3. Κατάργηση, (όπως έγινε και στα βραχυπρόθεσμα) της προσαύξησης του επιτοκίου που καταβάλλει η χώρα στα δάνεια που πήραμε για επαναγορά ομολόγων και
4. Το δυσκολότερο αλλά όχι ανέφικτο επιμήκυνση των δανείων του ESM (περίπου 174 δισ.€), όπως θέλει το ΔΝΤ.
Διευκρίνιση, η κυβέρνηση Τσίπρα έχει συμφωνήσει ήδη από το Μάιο του 2016 ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα μπορεί να αποφασιστούν ως πρόσθετη δέσμη μέτρων που θα εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του χρέους εάν και εφόσον χρειαστεί -κατά την κρίση των θεσμών- μετά την επιτυχή υλοποίηση του τρέχοντος προγράμματος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι δύο κανόνες

                              Από τα διδάγματα της ιστορίας μπορούμε να κατανοήσουμε τη σημασία που έχουν τα καλά δημόσια οικονομικά για την...