Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ: Ένα φανταστικό σενάριο*

Υπάρχουν καλοί και κακοί επιχειρηματίες, όπως υπάρχουν καλοί και κακοί ιερείς, καλοί και κακοί δημόσιοι υπάλληλοι, καλοί και κακοί πολιτικοί, καλοί και κακοί συνδικαλιστές κοκ. Ο μέσος τηλεθεατής βρίσκει πολύ φυσιολογικό να παρακολουθήσει μια κινηματογραφική ταινία, όπου στο ρόλο του κακού βρίσκεται ένας άκαρδος και άπληστος επιχειρηματίας. Σε όλη του τη ζωή δεν έπαψε να βλέπει έργα που επιχειρηματίες σκοτώνουν, εξαπατούν, εκβιάζουν και απειλούν για το κέρδος. Δεν ενοχλείται κανείς για την παραμορφωτική παρουσίαση του επιχειρηματία για το γεγονός ότι δεν υπάρχει –έστω και για ξεκάρφωμα βρε αδερφέ- μια ταινία που ο καλός πρωταγωνιστής είναι ένας καινοτόμος επιχειρηματίας. Δεν είμαι σίγουρος όμως ότι, ο μέσος τηλεθεατής θα αισθανόταν καλά, εάν στο ρόλο του κακού βρισκόταν ένας καθηγητής της φιλολογίας, φτωχικής καταγωγής που ο αριστερός πατέρας του πέθανε στη Μακρόνησο και η μάνα του καθάριζε σκάλες για να τον μεγαλώσει. Το σενάριο θέλει τον τύπο αυτό να είναι παιδεραστής και να μη διστάζει να κοιμηθεί με όσες μαθήτριές του θέλουν μεγαλύτερο βαθμό. Ο καθηγητής αυτός όμως είναι συγχρόνως γνωστός συνδικαλιστής της ΟΛΜΕ που έχει πρωτοστατήσει στους αγώνες εναντίον της αξιολόγησης, υπερασπίζεται το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και έχει εκλεγεί με μεγάλη πλειοψηφία δημοτικός σύμβουλος σε κάποιο δήμο της δεύτερης περιφέρειας του Πειραιά. Έτσι δεν τολμά να τον ακουμπήσει κανείς. Κάποιος μαθητής ερωτευμένος με μια μαθήτρια που μάλλον κοιμήθηκε με τον πρωταγωνιστή καθηγητή, τυφλωμένος από τη ζήλεια απειλεί ότι, θα δημοσιοποιήσει βίντεο με τα κατορθώματά του στα social media. Λίγες ημέρες μετά ο μαθητής βρίσκεται δολοφονημένος σε ερημική τοποθεσία στο Σχιστό.
Να είστε σίγουροι ότι την ημέρα της πρώτης προβολής της ταινίας στον μοναδικό κινηματογράφο που δέχθηκε να την προβάλει θα υπάρχει διαδήλωση των συνδικαλιστών της ΟΛΜΕ και των δήμων της Β΄ Περιφέρειας Πειραιά, μια ξεχωριστή του ΠΑΜΕ και ίσως άλλη μία κάποιων εκκλησιαστικών οργανώσεων. Οι διαδηλωτές θα διαμαρτύρονται γιατί η ταινία υπονομεύει το δημόσιο σχολείο, το σεβασμό που θα πρέπει να έχουν οι πολίτες στους καθηγητές του. Κάποιοι θα βλέπουν στην σκανδαλώδη ταινία δάκτυλο των ιδιοκτητών των ιδιωτικών σχολείων. Κανείς δεν θα βρεθεί να υποστηρίξει την ταινία να μιλήσει για την ελευθερία της τέχνης κ.λπ.
Επιλεκτικές ευαισθησίες; Απλά αυτή είναι η κυρίαρχη αντικαπιταλιστική νοοτροπία.

* Δημοσιεύθηκε στο Φιλελεύθερο στις 8 Ιανουαρίου 2017.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι δύο κανόνες

                              Από τα διδάγματα της ιστορίας μπορούμε να κατανοήσουμε τη σημασία που έχουν τα καλά δημόσια οικονομικά για την...