Το ασφαλιστικό της ΔΕΗ*

Αφορμή για το σημερινό άρθρο υπήρξε επιστολή διαμαρτυρίας που μου εστάλη από συνταξιούχο της ΔΕΗ, με την οποία διαμαρτύρεται για όσα υποστήριξα πρόσφατα στην τηλεόραση για τη σκανδαλώδη κατά τη γνώμη μου χρηματοδότηση του Ταμείου Ασφάλισης Προσωπικού της ΔΕΗ (ΤΑΠ ΔΕΗ). Μου γράφει μεταξύ άλλων: «(...) η ΔΕΗ είχε Κλάδο Ασφάλισης και οι ασφαλισμένοι πληρώναμε κανονικά τις εισφορές μας, για σύνταξη κυρία, επικουρική και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Όταν εισήχθη στο χρηματιστήριο επί Βενιζέλου τα αποθεματικά και η περιουσία του μείνανε στη ΔΕΗ. Ιδρύθηκε ο ΟΑΠ και το κράτος εγγυήθηκε τη χρηματοδότησή του για την κάλυψη των αναγκών του». Μολονότι σε πρόσφατο άρθρο μου στον Φιλελεύθερο έχω απαντήσει στους ισχυρισμούς αυτούς θα επιχειρήσω σήμερα να δώσω μια πιο αναλυτική απάντηση:

Πράγματι ο νόμος Βενιζέλου (2773/1999), όταν η ΔΕΗ εισήλθε το 1999 στο Χρηματιστήριο και τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις της ανέλαβε ο νέος ασφαλιστικός φορέας (τότε ΟΑΠ ΔΕΗ) ‒καθώς η ΔΕΗ δεν θα μπορούσε πλέον νομικά να είναι και ασφαλιστικός φορέας των εργαζομένων της‒ προέβλεψε στο άρθρο 34, ότι μέρος της περιουσίας της που σχηματίστηκε από τις εισφορές των εργαζομένων της τα προηγούμενα χρόνια θα μεταφερθεί στον νέο φορέα. Έτσι με το κεφάλαιο αυτό θα μπορούσαν να αποπληρώνονται οι ασφαλιστικές υποχρεώσεις του. Αλλά ποιο είναι άραγε το ύψος αυτής της «αμύθητης» περιουσίας που προήλθε τάχα από τις εισφορές των εργαζομένων της ΔΕΗ μέχρι το 1999 και είχε υποχρέωση το κράτος να επιστρέψει; Ουδείς γνωρίζει πραγματικά. Το μόνο γνωστό δεδομένο για να αντιληφθεί κανείς πόσο εξωφρενικό ακούγεται, είναι ότι μέχρι σήμερα η επιχορήγηση του κρατικού προϋπολογισμού στον νέο φορέα έχει αγγίξει τα 10 δισ. ευρώ, σχεδόν όση ήταν η κεφαλαιοποίηση ολόκληρης της επιχείρησης τις πιο λαμπρές ημέρες του Χρηματιστηρίου (στις αρχές της εβδομάδας ήταν μόλις 420 εκατομμύρια ευρώ)!

Ωστόσο το ενδιαφέρον είναι ότι η αστήρικτη σε όλα της τα σημεία επιχειρηματολογία των συνδικαλιστών της ΔΕΗ φαίνεται να υποστηρίζει την πάγια θέση ημών των φιλελευθέρων για μεταρρύθμιση του σημερινού αναδιανεμητικού συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό, στο οποίο οι εργαζόμενοι θα είναι ιδιοκτήτες των εισφορών τους. Για κακή τους τύχη όμως το ασφαλιστικό μας σύστημα μέχρι σήμερα ήταν κρατικό και αναδιανεμητικό. Επομένως οι εισφορές των εργαζομένων της ΔΕΗ δεν ήταν δική τους περιουσία αλλά περιουσία της ΔΕΗ, όπως καθόριζε ξεκάθαρα ο νόμος 4491/1966. Ούτε δημιουργήθηκε ποτέ κάποιο επικουρικό ή επαγγελματικό ταμείο που να δικαιολογεί κάτι άλλο. Ο νόμος 4491/1966 προέβλεπε επίσης ξεκάθαρα ότι η σύνταξη των ασφαλισμένων της ΔΕΗ δεν υπολογιζόταν με βάση τις όποιες εισφορές είχαν πληρώσει, αλλά αποκλειστικά βάσει του ύψους του μισθού του τελευταίου χρόνου απασχόλησής τους στη ΔΕΗ. Ωστόσο η βάση υπολογισμού των συντάξεων μπορεί να μεταβληθεί οποτεδήποτε ανάλογα με τις δυνατότητες του ασφαλιστικού φορέα. Έτσι μειώθηκαν οι συντάξεις στο ΙΚΑ, στο Δημόσιο, στα ταμεία των ελεύθερων επαγγελματιών. Πώς μπορεί ακόμα να εξαιρείται το ΤΑΠ ΔΕΗ;

* Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο στις 6 Ιουλίου 201