Οι ελεύθερες κοινωνίες δικαιολογούν το όνομά τους όταν υπεραμύνονται των αξιών τους. Το κράτος δικαίου υπερτερεί γιατί κατορθώνει τη βέλτιστη δυνατή στάθμιση των αγαθών.
Η υπερβολική επιδίωξη της ασφάλειας σε βάρος του σεβασμού των ατομικών ελευθεριών υπονομεύει μακροπρόθεσμα το αξιακό υπόβαθρο του κοινωνικού συστήματος και εντέλει ρίχνει νερό στο μύλο της τρομοκρατίας. Γιατί δεν υπάρχει καμμιά μεγαλύτερη ικανοποίηση για τους τρομοκράτες που στρέφονται κατά της φιλελεύθερης δημοκρατίας από το να βλέπουν να έρχεται σε σύγκρουση με τις αρχές της.
Αλλά υπάρχει και μια ακόμη εξίσου σημαντική παρενέργεια, οι τεράστιοι και απρόσωποι μηχανισμοί ασφαλείας αυξάνουν σημαντικά το κόστος προστασίας μεταφέροντας πόρους από την οικονομία στο κράτος.
Ό,τι συμβαίνει σε κάθε άλλη κρατική δραστηριότητα θα συμβεί αργά ή γρήγορα και στους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς ασφαλείας, οι γραφειοκρατες θα αποδώσουν την αναποτελεσματικότητά τους στη "μάχη κατά της τρομοκρατίας" στην έλλειψη πόρων και υπαλλήλων και θα επιδιώξουν την περαιτέρω ενίσχυσή τους με χρήματα των φορολογουμένων, με ακόμη περισσότερο περιορισμό των ατομικών ελευθεριών, με ακόμη περισσότερο κράτος.
Αξίζει να διαβάσει κανείς επί του θέματος την εξαιρετική μελέτη των Endlers W., Sandler T. "The Political Economy of Terrorism", Cambridge University Press (2006).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου