Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Άλλη μια άτακτη υποχώρηση

Λυπάμαι που το γράφω, αλλά είμαι βέβαιος ότι η κυβέρνηση δεν θα πετύχει στο έργο της. Δεν θα πετύχει γιατί δεν τολμά, γιατί φοβάται να συγκρουστεί με τα οργανωμένα συμφέροντα γιατί προσπαθώντας να διατηρήσει το μηδαμινό πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτει κάνει ανεπίτρεπτους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις μπροστά σε απαράδεκτες διεκδικήσεις οργανωμένων ομάδων πίεσης.
Προσέξτε τι είπε μεταξύ άλλων ο υπου

ργός δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτης στην ομιλία του στην Ένωση Εισαγγελέων σχετικά με την "αποχή" των δικαστών από τις δίκες:
- Η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι τα αναδρομικά του 2011 που κέρδισαν οι δικαστές στο Μισθοδικείο θα καταβληθούν σε μετρητά τον Ιανουάριο του 2013 και όχι σε ομόλογα του δημοσίου το Μάρτιο.
- Θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για όσους έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια και έχουν υποστεί μείωση του μισθού τους πάνω από 30%.
- Δεν θα ενοχληθούν (sic) από τις τράπεζες οι δικαστές που έχουν εξαγοράσει τα ομόλογα που είχαν λάβει αντί μετρητών με αναδρομικά παλαιοτέρων ετών και οι διαδικασίες που έχουν ξεκινήσει οι τράπεζες θα "παγώσουν".
- Θα εξετάσει το αίτημα των δικαστών να ενταχθεί το επίδομα αποζημιώσεως στο βασικό τους μισθό.
Οι παραπάνω υποσχέσεις ενός πολιτικού που δεν κατατάσσεται, σε σχέση με τις επιδόσεις του στο λαϊκισμό και τη δημαγωγία, στην super league αυτών, μεγαλώνουν την απογοήτευση και την απαισιοδοξία μου.
Ο κ. Ρουπακιώτης -και κατ΄επέκταση η κυβέρνηση δια του αρμοδίου υπουργού της- αντί να καλέσει τους δικαστές να σταματήσουν αμέσως την παράνομη και αντισυνταγματική απεργία τους που εξευτελίζει τη συνολική λειτουργία της δικαιοσύνης, ταλαιπωρεί τους πολίτες και υπονομεύει συνολικά την οικονομία, ασχολήθηκε μόνο με τα προβαλλόμενα από την ισχυρή αυτή ομάδα αιτήματα και δεσμεύτηκε -λέει- να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους.
Με ποιο τρόπο θα το πράξει αυτό η κυβέρνηση, μα παραβιάζοντας τα συμφωνηθέντα με το Μνημόνιο 3 ("πριν καν στεγνώσει το μελάνι"), παραβιάζοντας την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας υπέρ μιας επαγγελματικής ομάδας σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες του πληθυσμού, αλλά και παρεμβαίνοντας σε ιδιωτικές συμφωνίες, -αυτές των τραπεζικών δανείων και των συμβάσεων εγγυήσεως- υπέρ του δανειζόμενου (δικαστή) και εις βάρος του δανειστή (τράπεζας).
Εμμέσως ο Υπουργός Δικαιοσύνης παραδέχθηκε και τον έμπρακτο εκβιασμό κάποιων δικαστών κατά του Δημοσίου, όταν ανέφερε, ότι η κυβέρνηση θα στηρίξει τους δικαστές ανεξαρτήτως από τις όποιες αποφάσεις λαμβάνουν εκείνοι (προφανώς κατά του Δημοσίου).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι δύο κανόνες

                              Από τα διδάγματα της ιστορίας μπορούμε να κατανοήσουμε τη σημασία που έχουν τα καλά δημόσια οικονομικά για την...