Δεν θα αναφερθώ στη χθεσινή "κοινοβουλευτική" φαρσοκωμωδία. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν στο αίμα τους το συνδικαλιστή των φοιτητικών αμφιθεάτρων του 70 και του 80, ήταν επομένως αναμενόμενο ότι θα ευτέλιζαν και το Κοινοβούλιο.
Εκείνο που πρέπει να τεθεί στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση είναι η κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος, της αρμοδιότητας δηλαδή της Βουλής να ασκεί δίωξη, ανάκριση, προκαταρκτική εξέταση κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν υπουργοί ή υφυπουργοί.
Η Βουλή δεν μπορεί να υποκαθιστά τη Δικαιοσύνη, έτσι στρεβλώνεται η αρχή της ανεξαρτησίας των λειτουργιών της Πολιτείας. Οι φορείς της νομοθετικής λειτουργίας δεν μπορούν να ασκούν δικαστικές αρμοδιότητες. Δεν μπορούν, πρώτα και κύρια, διότι δε διαθέτουν τις γνώσεις και την εμπειρία των φορέων της δικαστικής λειτουργίας.
Επιπλέον -και ανεξαρτήτως των χθεσινών φαιδρών καταστάσεων, οι οποίες έχουν να κάνουν με την ποιότητα της σύνθεσης της παρούσας βουλής- από τη θεσμική αυτή στρέβλωση του άρθρου 86 εκτίθεται -διαχρονικά- ανεπανόρθωτα το πολιτικό σύστημα. Διότι είναι αναμενόμενο οι αποφάσεις των βουλευτών στη συντριπτική πλειονότητά τους να υπαγορεύονται από κομματικές σκοπιμότητες και όχι από την αρχή της απονομής του δικαίου. Με άλλες κουβέντες, μέσω του άρθρου 86 τα κόμματα ουδόλως ενδιαφέρονται για την διερεύνηση των ποινικών ευθυνών ενός νυν ή πρώην υπουργού, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να έχουν την ευκαιρία να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη εις βάρος των αντιπάλων τους. Έτσι όμως απαξιώνεται το κοινοβούλιο και το ίδιο το Σύνταγμα.
Οι χθεσινές φαιδρότητες ανέδειξαν λοιπόν ένα πολύ σοβαρότερο θεσμικό ζήτημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου