To σχόλιο του Γιάννη Ληξουριώτη για την επίταξη των απεργών

ΕΠΙΤΑΣΣΟΝΤΑΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ "ΑΣΘΕΝΕΙΣ-ΑΠΕΡΓΟΥΣ" ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ
ή
ΠΩΣ ΒΛΑΚΩΔΩΣ ΟΠΛΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΑΣ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΝΟΜΙΜΟΙ 

του Γιάννη Ληξουριώτη*

Δυστυχώς, η κυβέρνηση απέναντι στους παράνομους "ασθενείς-αδειούχους-απεργούς" του Μετρό, επέλεξε, προχωρώντας στην εφαρμογή του μέτρου της επίταξης υπηρεσιών, να δράσει "εξόχως" παράνομα.
Η επίταξη υπηρεσιών αποτελεί κατ' ουσίαν παραβίαση της θεμελιώδους αρχής της απαγόρευσης της αναγκαστικής εργασίας
(υπ’ αριθ. 29 Δ.Σ.E. του 1930 περί αναγκαστικής ή υποχρεωτικής εργασίας, υπ’ αριθ. 105 Δ.Σ.E. περί καταργήσεως της αναγκαστικής Εργασίας του 1957 κ.λπ.).
Για το λόγο αυτό, οι διεθνείς συμβάσεις εργασίας δέχονται εξαιρέσεις μόνο σε περιπτώσεις ανώτερης βίας (πόλεμος, καταστροφές ή απειλές καταστροφών, όπως πυρκαγιές, πλημμύρες, λιμοί, σεισμοί, επιδημίες κλπ.), ρητώς δε αποκλείουν τη χρησιμοποίηση της αναγκαστικής εργασίας "ως μέτρο κολασμού για τη συμμετοχή σε απεργία".
Πέραν αυτού με τις διατάξεις του Ν. 3536/2007 έχει οριστεί ότι «έκτακτη ανάγκη σε περίοδο ειρήνης, που επιβάλλει την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών, είναι κάθε αιφνίδια κατάσταση, η οποία απαιτεί τη λήψη άμεσων μέτρων προς αντιμετώπιση αμυντικών αναγκών της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από κάθε μορφής απειλούμενη φυσική καταστροφή ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία».
Αυτό σημαίνει ότι το μέτρο της επίταξης για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών σε περίοδο ειρήνης επιτρέπεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ α) ΓΙΑ ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, β) ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ και γ) ΛΟΓΩ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ, ΑΝΤΙ ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΚΑΙ ΕΝΤΙΜΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ. Τί έπρεπε δηλαδή να κάνει;

α) Να εφαρμόσει το άρθρο 14 § 10 περίπτ. ε' Ν. 1264/1982 που ορίζει ότι οι συνδικαλιστές απολύονται "ΟΤΑΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΚΡΙΘΗΚΕ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΗ ΝΟΜΙΜΗ Ή ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ" (εδώ έχουμε μέχρι στιγμής όχι μία αλλά τρεις αποφάσεις που έκριναν την απεργία του Μετρό παράνομη.

β) Να καταθέσει αγωγές αποζημίωσης κατά των συνδικαλιστικών φορέων που παρανόμως απεργούν και κατά των ίδιων των συνδικαλιστών ζητώντας την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη το Μετρό από την 8ήμερη παράνομη απεργία. Εάν σπάσω ένα μηχάνημα επικύρωσης εισιτηρίων αξίας κάποιων δεκάδων ευρώ, η εταιρεία οφείλει, και καλά θα κάνει, να ζητήσει δικαστικά να την αποζημιώσω. Τώρα που καθημερινώς η εταιρεία χάνει κάτι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ εξ αιτίας ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΠΡΑΞΗΣ ΠΕΡΙΕΡΓΩΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΕ !!!

γ) Να στραφεί κατά της διοίκησης του Μετρό αστικά και ποινικά : 1) Γιατί καθυστέρησε να προσφύγει έγκαιρα δικαστικώς για να κηρυχθεί η απεργία παράνομη, 2) Γιατί συνήργησε με πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων της στην κατασκευή "απεργών-μαϊμού", ώστε η συντριπτική πλειοψηφία τους να αμείβεται (εδώ προκύπτει και αδίκημα ΑΠΑΤΗΣ). 3. Γιατί ήδη δεν έχει, ως όφειλε, προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την απόλυση των παρανομούντων συνδικαλιστών και την κατάθεση κατ' αυτών αγωγών αποζημίωσης.

δ) Να έχει ήδη ενημερώσει τους "απεργούς" ότι έχουν χάσει 8 ημέρες άδειας με αποδοχές, δεδομένου ότι οι ΗΜΕΡΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΑΔΕΙΑ.

ε) Να ανακοινώσει ότι προχωρεί άμεσα στην τροποποίηση επί του Ν. 1264/1982 σε ό,τι αφορά στις απεργίες στο δημόσιο τομέα, έτσι ώστε να γίνουν πιο αυστηρές οι συνέπειες από την παραβίαση του νόμου.

ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΦΕΙΛΕ ΑΜΕΣΑ ΗΔΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΕΑΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΝΟΜΙΜΑ, ΕΝΤΙΜΑ ΚΑΙ ΘΑΡΡΕΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΑΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΔΕΚΟ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Ο ΚΟΜΠΟΓΙΑΝΙΤΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ.

* Ο Γιάννης Ληξουριώτης είναι ο κορυφαίος Έλληνας καθηγητής του Εργατικού Δικαίου. Το κείμενό του αυτό αναδημοσιεύεται μετά από άδεια του συγγραφέα.